آموزش و کلاس تار در شمال تهران
ساز تار
ساز تار از مهمترین سازهای زهی ایران دارای ویژگیهای اصیل و سنتی قومی ایرانی است.
مشخصات:
1- تار دارای شش سیم بوده كه بوسیله زخمه و مضراب فلزی یا شاخ نواخته می شود.
2- تار بدنه یا كاسه اصلی ساز معمولاً دو تكه و از جنس چوب گردو و حتی توت كهنه می باشد كه به همدیگر می چسبانند.
3- پوست تار بره تودلی است.
4- دسته تار كه جداگانه ساخته شده و بعداً به كاسه وصل می شود به وسیله قطعات شاخ یا استخوان شتر تزئین شده.
5- خرك تار معمولاً از شاخ گوزن بوده.
6- پرده ها از جنس روده گوسفند.
لفظ تار در اصل سانسكریت و (تره) بوده است و از ابتدا با چهار و سپس پنج و در اواخر با شش سیم ساخته شد تار به
شكل امروزی سابقه طولانی و دوری ندارد.
میرزا حسینقلی با تار پنج سیمه و درویش خان با آن مانوس بوده و می نواخته اند.
تار سازان مشهوری همچون یحیی – استاد فرج الله اقدام به تكمیل زیبا سازی
و استاندارد نمودن تار شش سیم نموده اند
كه مشهورترین و كاملترین آنها را یحیی می ساخته همانطور كه گفته شد
مضراب تار یا از شاخ بسیار سخت و یا از فلز
است كه دسته آن موم گرفته شده طول تقریبی آن سه سانتیمتر است اما بطور معمول از جنس برنج است.
آموزش و کلاس تار در شمال تهران
اجزاء ساختمان تار
1) وزن متوسط آن بطور معمول 1700 تا 2200 گرم بوده و قسمتهای مختلف آن عبارتند از سرپنجه ، دسته ، نقاره، كاسه،
پوست، سیم ، گوشی، خرك، شیطانك و پرده
2) دسته تار بطور تقریبی 5/3×46 سانتیمتر است كه از محل سر پنجه با قطر 5/2 تا 3 سانتیمتر شروع و تا محل تلاقی به
كاسه 8 الی 10 سانتیمتر می رسد. دسته معمولاً از چوب گردو بوده .
3) تعداد پرده های تار 28 عدد بوده كه از جنس روده، نخ بخیه (رودة خرگوش یا گوسفند) و گاهاً نایلون می سازند.
4) جعبه گوشی (سر) در انتهای بالایی دسته قرار گرفته و از هر طرف سه گوشی بر سطوح جانبی جعبه كار گذاشته
شده است.
